Gaur goizean, Bilboko Concordia geltokia mobilizazio historiko bat abiarazteko lekua izan da. Horren bidez, hainbat esparrutako kolektibok (soziala, sindikala, ekologista eta klimatikoa) Irun eta Ferrol arteko trenbidean hobekuntza-plan bat abian jartzea eskatu nahi dute. Lau egunez – Ferrolera iristeko denbora beharko dutenak -, geldialdiak egingo ditu linea osoan zehar, eta mota askotako ekintzak egingo dira (prentsaurrekoak, topaketa instituzionalak eta ekitaldi sozialak), iritzi publikoa mobilizatzeko eta administrazioen ekintza zehatzak eskatzeko.
Ekimen honen bidez, trenen eta azpiegituraren egoera oso kaskarra dela salatu nahi dute plataforma eta kolektibo deitzaileek. Mantentze-lanetan eta berrikuntzan inbertsiorik egin ez izanaren eta langileen kudeaketa eskasaren ondorioz, etengabe okertu da eskaintzen duen zerbitzuaren kalitatea.
Jarraian, ekitaldian irakurritako aldarrikapen-adierazpena helaraziko dugu:
Hainbat gizarte-eragile bildu gara Bilbotik Ferroleraino mobilizazio bat egiteko, penintsulako iparraldeko trenaren alde. Eraikuntza hori izan da garraio publikoaren aukerarik onena igarotzen den eskualde eta herrietan.
Azken hamarkadetan, mantentze-lanetan eta berrikuntzan inbertsiorik egin ez denez, etengabe okertu da eskaintzen duen zerbitzuaren kalitatea: bidaia-denborak handiagotu egin dira, gorabeherak ugaritu egin dira, eta geltokietan langilerik, informaziorik edo garbiketarik ez dago.
Tren-sareak materialez eta pertsonalez deskapitalizatu dira, eta ezinbesteko ondorioa bidaiarien kopurua murriztea izan da. Merkantzien garraioaren egoera ere kudeaketa txarraren ondorio da: garraio hori errepideetatik kamioak kentzeaz gain trenbidea finantzatzeko bidea da.
Europar Batasuneko Kontu Auzitegiak ohartarazi du desoreka handia dagoela abiadura handiko trenbidearen eta aldiriko trenaren gastuaren artean. Ezin da justifikatu ehunka kilometrok pairatzen duten abandonu-egoera. Kilometro horiek mantendu eta modernizatu egin daitezke, trenbide-sarean egiten den inbertsioaren ehuneko txiki batekin.
Erakunde guztiek ez dute aintzat hartzen kaltetutako eskualdeetan bizi den biztanleria, eta lan-, osasun- edo hezkuntza-arrazoiengatik joan-etorriak egiteko zailtasunek pixkanaka jasaten dugun despopulazioari laguntzen diote.
Orain, inoiz baino gehiago, krisi energetikoaren, larrialdi klimatikoaren eta trantsizio ekologiko eta sozialaren beharraren testuinguruan, mugikortasuna ardatz nagusi bat da eta Kantaurialdeko trenak etorkizuna du. Horregatik, udalei, aldundiei, gobernu autonomikoei eta dagokien ministerioei eskatzen diegu tren publiko, sozial, iraunkor eta kalitatezkoaren aldeko premiazko neurriak dituen plana martxan jartzea eta zeharkatzen dituen eskualdeen arteko ardatza trena izan dadin.
Plan horretan honako hau eskatzen dugu:
- Maiztasunak handitzea, ordutegiak doitzea eta puntualtasuna bermatzea.
- Trena zaintzea eta berritzea eta beste garraiobide batzuekin koordinatzea (txartel bakarra erabiliz.
- Linea osoa elektrifikatzea eta trafiko handiko tarteak bikoiztea.
- Kantaurialdeko korridorea oinarrizko trenbide-sareko korridore atlantikoan sartzea.
Penintsulako Iparraldeko Trenaren aldeko Herritarren Plataformak
